ik voelde het al een tijdje kriebelen

ik voelde het al een tijdje kriebelen

woensdag 20 mei 2009

mijn laatste weekje




Ik heb besloten om mijn laatste Senegaleese briefjes te besteden aan Danielle en 2 vriendinnetjes.


Ik heb nog nooit zo een gelukkige kinderen gezien.


eerste keer dat ze een zwembad in levende lijve zien. was ik blij dat het nie al te diep was of ik moest nog als redster dienen.












merci papa de Charlotte :)


De familie Bougazelli - Seck

vrijdag 15 mei 2009

Mijn laatste week gaat van start. Ik ben al half ingepakt. Maar ik ga vast en zeker nog genieten
van du soleil en de Senegalese cultuur.
Het was me een reisje seg. Ik heb wel duizend fotos geloof ik.
Maar de foto's geven nog maar de helft weer van wat ik allemaal heb gezien , geroken en van heb geproefd.
Beste mensen. Dit is mijn laatste berichtje hier op de blog.
Ik vond het zeer fijn dat jullie op deze manier toch een beetje aanwezig waren.
Maar nu is het de hoogste tijd om jullie in levende lijve te zien.
Tot volgende week XXX


Laatste dag stage.


Wandeling door het dorp me Danny en Jojo


carnaval op Senegalese wijze

dinsdag 12 mei 2009


De laatste baby . En nog de schattigste ook vinnek.


tam tammers bij de thee ceremonie



thee time





dinsdag 5 mei 2009


Salam Maleikoum everybody!

Het afgelopen weekend ben ik niet naar het schooltje geweest. Reden : TE WARM!!! Ik moest heel de dag voor de ventilator blijven zitten. Het is nu dinsdag ochtend en ik heb vandaag geen stage ingepland dus dacht ik om weer eens mijn dierbaren iets van me te laten horen. Het is dus een vrij rustig weekendje geworden hier. Gisteren kregen Victorine en ik de ingeving om voor de familie Bougazelli te koken. Ik was van plan iets typisch Belgisch te maken. wortelpuree met worst. Maar mijn mede reiziger die Nederlandse is vond dit geen goed plan. Wat is het geworden. Mexicaanse Tortillas! Dat vonden we beide een goed idee.
Bekijk de foto’s maar en oordeel zelf. Ik vond het er mooi uitzien. De smaak vond ik wat flauwtjes. Ik ben nu de Senegalese keuken gewend. Met andere woorden de keuken waar je soms van in brand staat als je per ongeluk een stukje van de pepers hebt gegeten. De familie vond het lekker. Dat zeiden ze althans. Maar ik vond het wel grappig. Na de eerste hap haalden ze ineens mosterd , ketchup en paprikapoeder boven om er nog bij te doen. Het idee was goed maar het miste dus nog een finishing touch. Maar de plateau was zo goed als leeg dus hun buikjes waren goed gevuld.
Ik hou het kort want ik moet mijn verslagen nog afmaken en vanavond zijn victorine en ik uitgenodigd om thee te gaan drinken. Dit bij een vernederlandste Senegalees die Victorine had ontmoet in de cyber ( het internetcafé). Ik ben benieuwd. Klinkt net als een mopje Er was is ne Belg , ne Hollander en ne Senegalees die thee gingen drinken. Ik zal jullie er volgende keer meer over vertellen.
De zon is weer goed zijn best aan het doen en ik zal ook maar eens aan wat schoolwerk beginnen.
Maar één ding wil ik nog kwijt
LANG LEVE DE VENTILATORS!!!





Dit is is Jolande. Maar haar bijnaam is JOJO. Jojo is op zoek naar een Belgische copain! Dus alle vrijgezelle mannen tussen de 18 en 25 jaar. Waag jullie kans. Een knappe,zeer vrolijke en hulpzame meid.


Maar zoals u ziet! FAIRE ATTENTION! Zoals ze het op blinde date zouden zeggen
Het is zeker geen katje om zonder handschoenen te pakken.

vrijdag 1 mei 2009

Ik kan het niet laten om er weer ne bebe erp te zetten

Toen ik deze baby in mijn handen kreeg dacht ik jeeetje wat een flinke baby. Toen ik hem woog kwam ik tot de vaststelling dat hij maar 3 kilo 200 woog. een gewone baby dus bij ons in België. Hier zijn de baby altijd veel kleiner en fijner. De vroedrouw schreef ook in het dossier MACROSOOM BEBE



Victorine. Mijne reisgenoot. Zonder haar haddek het niet overleefd.




Mijn Favorieten sages femmes.


De bende van Senegal





woensdag 29 april 2009



Dit is Bobby. De waakhond van de familie :)

maandag 27 april 2009

Haaaijdiehow!
Dag dierbaar België!
Het is hier zoooooo warm! Wanneer je hier een minuut buiten bent staat het zweet al op je voorhoofd! Een 45 graden is het hier. En dit al reeds in de vroege ochtend. Als ik nu denk aan het weer van België dan ben ik er jaloers op. Ik heb dit jaar mijn lentekriebels overgeslagen omdat ik het vliegtuig heb gepakt naar hier in putje winter en boem patat toen ik uitstapte was het zomer. Dit nu al 64 dagen lang. Geen druppel regen gezien. En jawel ook de zomer geraak je beu. Ik mag niet klagen want door de sproeten en mijn lichtere haren ben ik weer eens van look veranderd maar ik ga proberen als ik terug ben in België om niet meer te klagen over ons klimaat.
De stage loopt op zijn einde. Nog 3 weken nu. Ik ga nog wat verloskamer doen en nog wat prenatale consultaties mee volgen en op pediatrie ook eens een kijkje nemen. Op de verloskamers is het nog steeds hetzelfde tafereel. Veel vrouwen die in lopende band moeten verlost worden en helaas nog veel vrouwen met pathologie en doodgeboortes. Maar er zijn ook zeer mooie momenten. En het is telkens weer een eer om bij een geboorte aanwezig te kunnen zijn. Ik ben hier op verloskundig vlak heel erg vooruit gegaan. Ik voel me klaar om van start te gaan als vroedvrouw in de Belgische ziekenhuizen. Het zal weer wel wennen zijn met al dat materiaal dat wij hebben om onze zorgen te verlenen en om een gynaecoloog aan mijn zijde te hebben. Maar ik verheug me ernaar.
Voor de rest vul ik mijn dagen in met verslagen maken, met het studeren ( want de examens komen alsmaar dichter), met het eten van sappige grote mango’s en het leukste voor jullie met het kopen van cadeautjes voor het thuisfront. Volgend weekend heb ik afgesproken met de goede vriend van Ann. Deze Senegalees die jullie al reeds met zijn gezinnetje hebben gezien op de foto’s werkt in het onderwijs en op 1 en 2 mei is het feest op zijn school. Hij heeft me uitgenodigd om te komen zien en ik zei WAO! Wao is ja in het wolofs! Daar zal ik ook foto’s nemen want dat zal weer zeer kleurrijk en zeer luidruchtig eraan toe gaan! Eten wordt vertaald in het Wolofs als Lekker. Dat was in begin wel grappig. Toen ze zeiden tegen mij. Charlotte lekker lekker. Antwoordde ik oui lekker met ne big smile. Maar dan zei ik dus Ja ETEN en dan zo ne big smile. Maar ik mag het niet ontkennen mij kan je echt gelukkig maken met lekker eten! En wat ga ik genieten van al die dingen die ik hier niet heb gegeten. charcuterie van de spar,frieten van de frituur, chicken curry en afritada op de wijze van jane , kip van de markt, soep van ons mama en waarschijnlijk nog veel meer dingen! Maar als ik weer een tijdje terug ben in België zal ik misschien weer de senegalese gerechten missen zoals de rijst met pindasaus en lamsvlees, de gegrilde verse vis met verse kruiden, de lekkere vruchtensapjes zoals de bissap en de sappige mango’s uiteraard!
Ik heb gehoord dat Jasmijn terug in het land is vanuit India! WELCOME BACK JASMIJN!!! Ik heb je adres niet van je blog mee naar hier genomen maar ik ga hem is bekijken wanneer ik terug ben. Het begin heb ik kunnen volgen en dat zag er al zeer geweldig uit!
Ik ben zeer benieuwd om mijn baby broertjes te zien. Naar het schijnt heeft Mathias een hele bos haren erbij gekregen en Lucas tandjes. Hehe het gedacht alleen al.
Jane ik kom eraan hoor! Met een zak vol mango’s! Die jij helemaal mag opeten! MASSARAP!!! Dan zal ik me ondertussen terug voorstellen aan mijn brothers! Want die gaan me niet meer kennen! Maar ze zullen me wel snel weer terug kennen! En wie weet zeggen ze zelfs na een tijdje LOT. Hehe!
Tom wees maar niet te ongerust met al die foto’s met baby’s op mijn blog en mijn gepraat over mijn broertjes! Onze Baby’s kunnen nog een tijdje wachten.
Ik heb het hier goed gehad. Het is een ervaring om nooit te vergeten. Papa ik ben blij dat je me deze kans hebt gegeven! Ik kan me geen betere vader bedenken dan jij!